بیمه یعنی نوعی تعاون و همیاری اجتماعی به‌منظور سدشکن کردن زیان فرد یا افراد معدود بین همه افراد گروه یا جامعه وجود و استفاده از بیمه در ایران به سال‌ها پیش برمی‌گردد و سابقه‌ای طولانی دارد. در ایران مردم همیشه برای جبران خسارت‌هایی که به یکدیگر وارد کرپه‌اند از بیمه استفاده می‌کردند. آغاز فعالیت درزمینه بیمه به سال ۱۳۱۰ برمی‌گردد. زیرا در این سال قانون ثبت شرکتها تصویب شد و صورت قانونی و نظام نامه‌ای به خود گرفت. در چند سال بعد نخستین شرکت بیمه ایرانی به نام شرکت سهامی بیمه ایران با سرمایه دولت تأسیس شد. در این پروژه به بررسی تحولات صنعت بیمه می‌پردازیم.

تحولات صنعت بیمه

شرکت بیمه ایران در آغاز فعالیت، به‌ویژه با توجه به این که دولت نقش اساسی در شکل گیری و تداوم این شرکت داشت. اولین اجبار در زمی بیمه مربوط به بیمه‌های باربری بود که به تصویب مجلس رسید و مقرر گشت که برای واردات حتماً باید در بانک گشایش اعتبار شود، با تأکید بر این نکته که فقط مؤسسات بیمه‌ای که در ایران ثبت‌شده‌اند می‌توانند چنین بیمه نامه‌هایی صادر کنند. این خود تحولی به‌حساب می آمد و فعالیت‌های اقتصادی را به سمت بیمه سوق داد.

در چندین سال بعد که درامد نفت بسیار بیشتر شد و هر روز نیز افزایش پیدا می‌کرد این مدت نقش عمده‌ای در اقتصاد کشور پیدا کرده بود. از همان سال بود که بیمه نقش اصلی خود و جایگاهش را پیدا کرد. بعد از آن به دلیل افزایش تعداد خودرو و وسایل نقلیه بیمه شخص ثالث به وجود آمد. قبل از تأسیس بیمه مرکزی ایران، فعالیت‌های بیمه‌ای نوسانات زیادی داشته و شرکتهای خارجی نیز در این زمینه فعالیت زیادی داشتند. حدود هفت شرکت بیمه خصوصی نیز دران زمان فعالیت داشتند ولی فعالیت آنها نقشی در کار شرکت‌های بیمه نداشت.

در سال ۱۳۵۷ که انقلاب اسلامی به وقوع پیوست فعالیت شرکت‌های بیمه نیز متوقف شد و تا دهه بعد نتواست جایگاه خود را به‌دست آورد. این در حالی بود که در همی دهه تمام دنیا در حال پیشرفت بود.