کاهش بیکاری و افزایش تعداد مشاغل و افراد شاغل در کشورهای مختلف و کشورهای ما از هدف بزرگ‌ترین و اساسی‌ترین سیاست‌های اقتصادی هر دولتی می‌باشد. در راستای حل این موضوع بررسی میزان اشتغال‌زایی در بخش‌های مختلف اقتصادی و نیز برنامه ریزیهای لازم همراه با اقدامات عملی در این زمینه می‌تواند باعث کاهش شدت بحران‌هایی شود که ما امروزه به خاطر پدیده بیکاری با آنها روبرو هستیم.

بیکاری و اشتغال زایی

در این مقاله اشتغال‌زایی مستقیم و غیرمستقیم در لایه‌های مختلف اشتغال در صنعت بیمه موردبررسی قرار می‌گیرد. هدف ما این است که این پروژه به‌عنوان اولین گام بزرگ برای مطالعه عمیق‌تر و گسترده‌تر بحران بیکاری باشد. بررسی کارکرد صنعت بیمه در رابطه با اشتغال‌زایی نشان می‌دهد که شکاف قابل‌ملاحظه بین ظرفیت بالقوه و بالفعل این صنعت در ارتباط با اشتغال‌زایی وجود دارد که به نظر می‌رسد با بهره‌گیری از مجموعه اقدامات و تمهیداتی بتوان زمینه‌های لازم جهت رشد و رسیدن به ظرفیت بالقوه را فراهم کرد.

هدف اصلی هر مجموعه‌ای استفاده بهینه از شرایط و موقعیت های برای کسب نیروی بیشتر و اشتغال زایی است. سیاست‌های کلان دولت و اقتصاد جهانی همیشه بر پایه افزایش سطح اشتغال‌زایی در جامعه برنامه‌ریزی‌شده است.

به نظر می‌رسد یکی از قدم‌های مهم در استفاده از توان هر یک از بخش‌های اقتصادی برای حل مشکل بیکاری، بررسی ظرفیت و توان هر یک از بخشهای اقتصادی در افزایش اشتغال نیروی کار است. بنابراین قبل از هر برنامه‌ریزی برای افزایش سطح اشتغال ملی باید به این سؤال اساسی پاسخ داده شود، که هر یک از بخش‌های اقتصادی با توجه به عملکردشان و همین طور حداکثر ظرفیت خود تا چه اندازه می‌توانند در رفع مشکل بیکاری مؤثر باشند؟

خدمات بیمه

خدمات بیمه تأثیر بسیار زیادی در اقتصاد دارند. مطالعات و تحقیقات بسیار متنوع اقتصاددانان درزمینه ارتباط بخش مالی و بخش واقعی اقتصاد انجام‌شده است که تأکید همه آنها بر تأثیر مثبت و معنی دار رشد بخش مالی بر رشد و توسعه بخش واقعی است. در بخش مالی مجموعه‌هایی مانند بانک‌ها، شرکت‌های بیمه، شرکت‌های سرمایهگذاری، صندوق بازنشستگی، بورس اوراق بهادار و غیره وجود دارد که وظیفه مهم تجهیز منابع پس‌انداز، هدایت منابع به سمت فعالیت‌های سرمایه گذاری و تخصیص بهینه آن بین فعالیت‌های متنوع سرمایه گذاری را برعهده دارند.