تدریس اصلی‌ترین وظیفه هر معلم و آموزنده ای است . چه تدریس مفاهیم زندگی چه تدریس علم و علوم. ما در این مقاله برنامه‌ ریزی برای آموزش مفید به بررسی روش‌های بهبود شیوه‌های تدریس می‌پردازیم. به معلم‌ها می آموزیم که چگونه با به وجود آوردن محیطی صمیمی بین دانش آموزان خود تدریسشان را بهبود ببخشند. روش‌های تدریس مفید و بهینه را آموزش می‌دهیم و طراحی مراحل یک جلسه آموزشی را آموزش می‌دهیم. بطوریکه کامل انرا فهرست بندی و اجرا کنند.ما در این مقاله به بررسی برنامه‌ریزی برای آموزش مفید میپردازیم.

برنامه‌ریزی برای آموزش مفید

برای پایین‌ترین سطح ذهنی این روش توصیه‌شده است که افراد مطالب را به خاطر بسپارند و سپس مطالب را به یاد آورند. این افراد که از پایین ترین سطح ذهنی برخوردار هستند این‌گونه آموزش می‌بینند. ولی اصلاً درست نیست که معلمان خبره ما همه دانش آموزان را در یک سطح ببیند و به همه یک‌جور آموزش دهند. این‌گونه حق تمامی بچه‌هایی که ذهن قوی و خردمند دارند ضایع می‌شود. در این شیوه یادگیری افراد مطالب را درک نمی‌کنند. بلکه آنها را به بیان عامیانه حفظ می‌کنند و با درک و فهم به عمق وجود نمی‌سپارند. برای دومین سطح فهم و درک نیز روش ادراک تبیین شده است. که در این مقاله به بررسی تمامی موارد مرتبط با اینها می‌پردازیم.

آرامش در محیط آموزشی

هر محیط آموزشی دو جز دارد. محیط روانی و محیط فیزیکی

جو و آرامش محیط برای یادگیری بسیار مهم است. اگر فرد در یک محیط احساس آرامش و امنیت نکند مضطرب و ناآرام خواهد بود. پس به همان اندازه نیز نمی‌تواند مفاهیم را به‌درستی درک کند. در این مقاله به اهمیت جو محیط روانی می‌پردازیم. این آرامش با رویکرد متخصص رژیم‌شناس تعیین می‌شود.

دومین ویژگی یک محیط مناسب حمایتگر بودن اعضای آن است. یک محیط حمایتی و دوستانه با برطرف کردن خطاها و احترام به افراد و تفاوتهای فرهنگی، احساس حمایتگر بودن را به افراد القا می‌کند و آرامش آن ها را دوچندان می‌کند. همچنین به افراد احساس امنیت و دلگرمی می‌دهد. گشاده‌رویی و تشویق نیز جو رسمی محیط را از بین می‌برد. بین اعضا رابطه صمیمانه برقرار می‌کند و به یادگیری کمک می‌کند. در این مقاله به بررسی انواع محیط‌ های آموزشی و نحوه بهبود محیط می‌پردازیم.