توضیحات
در این مقاله به بررسی روابط خارجی ایران در دوره زندیه پرداخته میشود و این موضوع را از همه جوانب بررسی میکند.
بعد از مرگ نادرشاه افشار روابط ایران بهطور شدیدی افت پیدا کرد و تنها عاملی که باعث تداوم و بقای این حکومت شد عوامل خارجی بودند. در مدت ۲۲ سال حکمرانی کریم خان زند مردم از یک دوره صلح و آرامش برخوردار شدند و توانستند خرابیهایی که در اثر جنگهای داخلی به وجود آمده بود تا حدودیترمیم کنند. در این دوران دوباره پای اروپاییها به ایران باز شد زیرا قبل از آن براثر حمله افغانها و اغتشاشات داخلی نمایندگیهای تجاری اروپایی در ایران تعطیل شده بود.
چرا باید تاریخ بخوانیم؟
تاریخ سرگذشت نیاکان و اجدادمان را به ما نشان میدهد. طرحی از ارزشها و تلاشها و اقدام آنها را برای ما به نمایش میگذارد. ما تاریخ میخوانیم تا بدانیم وجود داریم. تاریخ میخوانیم تا بدانیم در آینده نیز ما را موردمطالعه قرار میدهند. ترجیح میدهید در آینده چگونه شمارا مطالعه کنند؟ همانگونه تاریخ را مطالعه کنید. خواندن تاریخ به ما حس آرامش میدهد و به ما می آموزد که حریص نباشیم. صادقانه و با بیداری وجدان تلاش کنیم تا نام و یاد نیکی را از خود بهجا بگذاریم.
تاریخ چیست؟
تاریخ مفهومی است که از ذهن برمیآید و دو معنی از آن بهدست می آید. خود تاریخ و علم تاریخ
روابط خارجی ایران در دوره زندیه
زندیان یا زندیه نام یکی از سلسلههای قدیمی ایرانی بود که بعد از فروپاشی افشاریان و قبل از برآمدن قاجار به درازای ۴۵ سال در ایران حکومت کردند. زندها لر تبار بودند.
این سلسله به سردمداری کریمخان زند در سال ۱۱۶۳ هجری قمری در ایران بهقدرت رسید. بهوسیله آقا محمد خان نیز بهپایان.
وکیلالرعایا یا همان کریمخان توانست بعد از تثبیت قدرت خود بخشهای مرکزی و شمالی و غربی و جنوبی ایران را نیز تحت حکومت خود درآورد.