توضیحات
هدف اصلی پروژه حاضر بررسی ارتباط بین نیرو های سیاسی خارج از دانشگاه با جنبش دانشجویی در مقطع ۱۳۵۷ -۱۳۷۶ است. در این پروژه ما به این سؤال میپردازیم که چه ارتباطی بین نیرو های سیاسی خارج از دانشگاه و جنبش دانشجویی در این مقطع تحصیلی وجود داشت؟ برای پاسخ به آیین سؤال در ادامه به سه دیدگاه میپردازیم.
جنبشهای اجتماعی
جنبشهای اجتماعی یکی از موارد بسیار تأثیرگذار درزمینه تحولات اجتماعی و سیاسی جوامع نوین به شمارمی ایند. سرزمین ایران در قرن اخیر، شاهد جنبشهای اجتماعی بسیاری بوده است. قسمتی از این جنبشها با توجه به خاستگاه آن و پایگاه اجتماعی اعضایش تحت عنوان جنبشهای دانشجویی موردمطالعه قرار میگیرند. جنبش های اجتماعی ایران از بدو شکلگیری تاکنون بخشی از جنبشهای سیاسی و فعال و تأثیر گذار بودهاند. از اصلیترین وظایف جنبشهای دانشجویی روشن و افشاء کردن حقایق است. این گروهها به بی عدالتی ها، سیاستها و برنامههای نادرست و تصمیمات اشتباه اعتراض میکنند و آنها را موردانتقاد قرار میدهند. جنبشهای دانشجویی مانند یک سیستم هشداردهنده در جامعه عمل میکند. آنها از زبان مردم و قشر ضعیف جامعه سخن میگویند. ناراحتیها و مشکلات آنها را به سردمداران نشان میدهند و جانبدار آنها هستند.
جنبش دانشجویی
حرکتی مستمر که از دل دانشگاه بیرون میآید و بهتدریج به تکامل میرسد اما در این جا باید بین آن حرکتی که اصالت دارد و مستقل از گروههای سیاسی خارج از دانشگاه است با حرکتی که وابسته به نهادها و گروههای سیاسی خارج از دانشگاه است و بهنوعی پیرو و دنبالهرو آنها است، تمایز قائل شد.
در کتاب یورگن هابرماس از هابرماس بهعنوان فیلسوفی نام برده میشود که معتقد است دانشجویان به کارکرد و وظیفه روشنگری میپردازند. علیه ابزاری کردن آموزش مبارزه میکنند و در وظیفه انتقادگری خویش به دلیل عدم نفوذ مستقیم گروههای ذی نفع اقتصادی بر آنها، موفق عمل میکنند.
درآمدی بر رفتارشناسی سیاسی دانشجویان در ایران امروز نیز کتابی است که مجید محمدی نویسنده این کتاب، ضمن ارائه ویژگیهای جنبش دانشجویی در ایران و بررسی چند تشکل دانشجویی، بیشتر به ادبیات رفتارشناسی سیاسی دانشجویان، پرداختهاند.