یارانه اسمی آشنا برای ایرانیان است. هر ایرانی قطعاً زمانی را صرف فکر کردن به این موضوع کرده است. بعضی‌ها تصمیم به دریافت ان گرفته‌اند و بعضی تصمیم گرفته‌اند که آن را دریافت نکنند و تا به نیازمندان برسد. حال برای بررسی سرگذشت این پول به زمان‌های قدیم برمی‌گردیم. در اقتصاد این نکته بسیار مهم است که برای ایجاد عدالت اجتماعی همه افراد از حداقل رفاه برخوردار شوند. بدین ترتیب می‌بایست همه افراد بتوانند نیازهای اولیه خود را برطرف کنند و درگیر خوراک و پوشاک اولیه نباشند. لذا معمولاً در تمام کشورها نسبت به کالاهای اساسی و اولیه یارانه پرداخت می‌شود. با پدید آمدن انقلاب صنعتی، انرژی هم به یک کالای اساسی تبدیل شد. بدین ترتیب در اکثر کشورهای جهان برای ایجاد عدالت اجتماعی برای انرژی هم این هزینه در نظر گرفته می‌شد.

یارانه

در کشور ما هم همین شرایط برقرار بود و به یک سری از کالاهای اساسی یارانه داده می‌شد تا مردم در رفاه نسبی باشند. اما برای مثال برای کالایی مانند انرژی با پایین بودن قیمت آن مصرف آن به‌طور جدی افزایش یافت و مردم هیچ حدی را برای آن در نظر نمی‌گرفتند. درحالی‌که با توجه به محدودیت‌های سوخت‌های فسیلی ما باید برای سوخت‌های فسیلی بیشتر مصرف را کنترل کنیم.

برخلاف تعریفی که ارائه کردند این پول به افراد نیازمند نمی‌رسد. باتوجه به شرایط پیش آمده یارانه به افراد نیازمند نمیرسد. بنابراین بااینکه دولت هزینه زیادی را صرف پرداخت این پول می‌کند ولی باز هم به هدف اصلی خود نرسیده است.

در سال‌های اخیر دولت سعی کرده که یارانه را به‌طور هدفمند به مردم پرداخت کند. در این پروژه ما سیستم فعلی پرداخت این پول به مردم را بررسی کرده‌ایم و روش جدیدی برای پرداخت یارانه ارائه کرده‌ایم. دولت از پرداخت این پول سه هدف عمده را دنبال می‌نماید که شامل تخصیص بهینه منابع، ثابت اقتصادی و توزیع عادلانه درآمدها می‌باشد.