نقش آموزش و پرورش

آموزش و پرورش وظیفه سنگینی در این راه بر عهده دارد. از آموزش‌وپرورش تعاریف زیادی ارائه‌شده است. عده‌ای آن را عمل بار آوردن کودک یا جوان می‌دانند که وسیله قرار می‌گیرد تا همه‌ی استعدادهای روانی و جسمانی تحت تعلیم گسترش یابد. گروهی هم معتقدند آموزش‌وپرورش عملی است که به وسیله بزرگسالان روی خردسالان انجام می‌شود و به‌عبارت‌دیگر عملی است که نسل متقدم بر روی نسل متأخر انجام می‌دهد. ما در این مقاله به بررسی نقش آموزش و پرورش در تربیت کودکان و نوجوانان می‌پردازیم.

دستگاه تعلیم و تربیت نه تنها در ایران ، بلکه در سایر ممالک جهان وظیفه سنگینی را بر عهده دارد. سرمایه‌گذاری برای تربیت نیروی انسانی کارآمد که در بخش‌های مختلف جامعه مشغول به‌کار خواهند شد. البته این دوره ابتدایی که به‌عنوان زیربنای نیروی کار جامعه به شمار می‌رود باید از آموزش صحیح و مناسبی برخوردار باشد تا بتواند پاسخگوی نیازهای رو به گسترش جامعه باشد. بنابراین مطالب آموزش داده‌شده باید به‌صورت کاربردی در زندگی روزمره کودک قابل‌استفاده باشد. لذا برای رسیدن به این مقصود استفاده از وسایل کمک‌آموزشی از نیازهای اولیه و مهم این دوره به شمار می‌رود.

تربیت کودکان و نوجوانان

در دنیایی که هرروز پیچیده‌تر می‌شود و زندگی در آن سخت‌تر می‌شود هر فردی برای داشتن زندگی خوب و مناسب باید از کودکی آموزش ببیند و نیازمند است که بیشتر و بهتر درباره محیط خود بیاموز. چون امکان آموختن از طریق تجربه در همه موارد وجود ندارد. لذا نحوه تدریس این پدیده‌ها بسیار مهم است. هدف این است که شاگرد بتواند تا حد امکان پدیده‌های علمی را توسط تجارب به‌دست آورد. به همین دلیل بایستی امکانات بیشتر و مناسب‌تر در اختیار آنها قرار گیرد تا تجارب بیشتری کسب کنند. تجارب مختلف و گوناگون نشان داده است که سیستم آموزش و پرورش بسیار بر روی کودکان تأثیر می‌گذارد. این نظام که از همان کودکی با افراد جامعه در ارتباط است و تصمیم‌های آنها بر روی کودکان تأثیر می‌گذارد باید بیش‌ازپیش در تصمیم‌های خود تفکر کنند.