پسماندها از ابتداي خلقت بشري همواره همراه انسان بوده و هستند و با پيشرفت علوم و فنون و گسترش فناوري هم از نظر نرم افزاري و هم از نظر سخت افزاري اشياء و وسايلي چه در حين توليد و چه پس از مصرف به نظر اضافه و زايد تلقي مي‌شود كه همواره ذهن انسانها را به خود مشغول كرده است. ابتدا مواد زايد و ضايعات به دليل توان بالاي پالايندگي طبيعت و مكانيسم‌هاي طبيعي و ساده بودن پسماندها بدليل سادگي مواد و كالاهاي مورد استفاده بسادگي و پس از گذشت مدت زمان مشخص و قابل قبول و در شرايط محيطي طبيعي مضمحل شده و خطري را براي به صورت كل و جزء در برنمي‌داشت. به تدريج و با همه‌گيري و گسترش شهرنشيني به ويژه در قرون اخير و تنوع محصولات مورد استفاده و پيچيدگي محصولات به ويژه پس از اكتشاف و استخراج نفت و فرآورده‌هاي آن و پتروشيمي مواد پلاستيكي به ويژه از تنوع بالايي برخوردار شده‌اند و غالباً براي بسته‌بندي با استفاده در ساختار محصولات مختلف بكار برده مي‌شوند.