روانشناسی همان شناخت روح است. شناخت ذاتی که ظاهری نیست اما تمام خصوصیات ما را در برمی‌گیرد. تمام خصوصیاتی که سرشت و آرامش درونی ما را تشکیل می‌دهد. اینکه بتوانیم با پرورش این ذات پنهان به پرورش خودمان برسیم یکی از بزرگ‌ترین نعمات است. ما می‌توانیمبه الهام بخشیدن به روان خود، دادن فکر و جملات مثبت به آن هر روز زندگی خودمان را بهتر کنیم. ما برای پرورش ذهن و روح خود به چه ابزارهایی نیاز داریم؟ابزارهای ما در این زمینه همان جملاتی هستند که ما دائم به خود میگوییم. اگر نتوانیم از ابزارهای خوب استفاده کنیم روحمان را از دست می‌دهیم. بعد ازدراز مدت که ما جملات منفی و ناخوشایند به خودمان تلقین کنیم روحمان تبدیل به لجن زاری خواهد شد که هیچ شوقی دیگر برای زندگی هم نخواهد داشت.

روشنفکری

در جامعه امروزی ما بیشتر از هر چیز به روشن‌فکری نیاز داریم. نباید دیگر عقاید جاهلانه دوران قدیم را در زندگی استفاده کنیم لکه باید به شیوه‌های نوین مشکلات را برطرف کنیم و زیاد سخت نگیریم. به قول شاعر بزرگ گفت آسان گیر بر خودکارها کز روی طبع سخت می‌گردد جهان بر مردمان سخت‌کوش.

روانشناسی (خودشناسی)

با خود تکرار کنید که روشنفکری، کار همیشگی من است. هر روز صبح، به امید عشق از خواب بیدار می‌شوم. عمیقاً به اندیشهام عشق می‌ورزم. طوری عمل می‌کنم که گویی فردی هستم آماده، کامل، بیعیب و همواره درست. دروازه قلب من گشوده است و پذیرای همه خوبی‌هاست آنچنانکه وقتی از تقلا کردن خلاص شده و به نیازم می‌اندیشم، در می‌یابم که هر چه نیاز دارم و آرزویش را دارم در تسلسل کامل زمان مکان به سوی من پیش می‌آید. من با آرامش خیال، احساس می‌کنم که جهان در کنار من است. در ضمن، همچنانکه آگاهی خویش را با خود برترم نظم می‌بخشم، ناخودآگاه از بین همه حوادث و رویدادها گذر می‌کنم.