آفت

کشاورزان همیشه در حال مبارزه با آفات و علف‌های هرز بودند. حمله آفات تمامی زحمات یک کشاورز را هدر می‌دهد. انسان‌هاو عموماً کشاورزان مبارزه با علف‌های هرز را از اول با دست و استفاده از حیوانات شروع کردند و از این طریق انتها را از بین می‌بردند. امروزه هم این مبارزه از راه‌های متفاوتی ادامه دارد. از راه‌های گوناگون مکانیکی و شیمیایی. پیشرفت‌هایی کهدرزمینه مبارزه با آفات به‌دست اند همواره با پیشرفت‌های بشر در به‌کارگیری انرژی‌های مختلف همراه بوده‌اند. یعنی در مصرف انرژی‌های مختلف هم صرفه‌جویی می‌شود. بطوریکه بشر در این مسیر ابتدا از نیروی انسانی و حیوانات اهلی استفادهمی‌کرد و به‌تدریج با گذر زمان و پیشرفت‌های متفاوت انرژی‌های فسیلی را جایگزین آنها کرد. در حال حاضر کشاورزان از ۴ روش را برای مبارزه با آفات و علف‌های هرز استفاده می‌کنند. در این پروژه به بررسی دفع سموم و آفات میپردازیم.

روش زراعی

روش بیولوژیکی

روش مکانیکی

روش شیمیایی

دفع سموم و آفات

البته روش شیمیایی رایج‌ترین و مرسوم‌ترین روش است که مورداستفاده قرار می‌گیرد. البته بعد از استفاده مدام از این روش در درازمدت باعث افزایش وابستگی به علف کش ها می‌شود که نتیجه آن مقاومت علف‌های هرز به علف کش ها و آلودگی آب و خاک به سموم است.

اولین مورداستفاده از علف کش ها مربوط به سال ۱۳۴۷ می‌باشد. هرسال حدود ۲ مدل علف‌کش جدید به بازار می آیند و به ثبت می‌رسند. روند ثبت علف کش ها با توجه به شرایط سیاسی و اجتماعی حاکم بار جامعه نوسانات شدیدی داشته است. در طی بیست سال گذشته همواره در دنیا سهم فروش علف کش ها از کل سموم آفت‌کش فروخته‌شده بیشتر است.

از انواع افت کش ها می‌توان به دینیتروآنیلین ها اشاره کرد که برای کنترل علف‌ هرز باریک و پهن برگ در برخی از محصولات زراعی مورداستفاده قرار می‌گیرند. این علف کش ها از نوع پیشرویشی بوده و در خاک مصرف‌شده و از طریق جلوگیری از تقسیم و طویل شدن سلول مانع از رشد علف‌های هرز می‌گردند.