انقلاب اسلامی برای همه ما نامی آشناست. از زمانی که پیامبر، حضرت علی و یارانشان را شیعه نامیدند مکتب شیعه فعالیت خود را درزمینه فداکاری، مقاومت، قیام و شهادت آغاز کردند. شیعه هیچ گاه در طول تاریخ سنگر مبارزه را ترک نکرده است. و همواره شعار عدالت و امامت را به‌عنوان اصیلترین پیام وحی بدوش کشیده است. عقیده به امامت که شیعه بدان سخت ایمان داشت. آنها را ترغیب می‌کرد که نسبت به ظلم و ستم حاکمان اعتراض، انتقاد و جبهه‌گیری کنند. به همین دلایل بود که شیعه در تاریخ به‌طور مدام در یک جریان انقلابی و اعتراضی به سر می‌برد.

در این مقاله به بررسی اقدامات شاه و اطرافیان او قبل و بعد از انقلاب و همچنین اقدامات ضد دینی که در زمان شاهان صورت گرفت پرداخته می‌شود.

جرقه‌های انقلاب اسلامی

انقلاب اسلامی در ایران آغاز تحول اسلامی در جهان مسلمانان بود. آغاز اولین جرقه انقلاب اسلامی زمانی بود که فرزند بزرگ امام خمینی، مرحوم آیت الله حاج‌آقا مصطفی به طرز مشکوکی درگذشت. این اتفاق موج خشم را در سراسر ایران و در میان اقشار مختلف جامعه به وجود آورد. در آن زمان که کشور را پرده غم در برگرفته بود مردم رژیم را متهم به توطئه در این فاجعه نمودند. حضرت امام این فاجعه را لطف الهی نامیدند. البته این اتفاق ناگوار ضربه مهلکی به نهضت اسلامی وارد کرد اما باعث اولین قیام‌ها و اقدامات برای ایجاد انقلاب اسلامی نیز بود.

بعد از پرداختن به اتفاقات و تظاهرات و تمام جنبه‌های انقلاب درنهایت به پیروزی انقلاب می‌رسیم.

پیروزی انقلاب اسلامی

سقوط مراکز نظامی و انتظامی و درهم‌شکسته شدن گارد و دستگیری عده‌ای از سران رژیم ستم شاهی توسط مردم و اعلام بی طرفی ارتش از طرف شوراهای ارتش و مسلح شدن مردم و همه‌ی این اقدامات دست‌به‌دست هم دادند تا انقلاب اسلامی به پیروزی برسد. با بیانیه‌ای که امام در شب حکومت‌نظامی اظهار نمودند و با شجاعت مردم نظام پوسیده ستمشاهی فروریخت. ریشه های گندیدهی دودمان سپاه پهلوی ازاین کشور اسلامی کنده شد. مبارزهی ۱۵ ساله ملت مسلمان ایران به رهبری حضرت آیه الله العظمی امام خمینی، مرجع تقلید شیعیان، به ثمر رسید؛ و انقلاب شکوهمند اسلامی در ایران پیروز گردید.